واقعیت مجازی (Virtual Reality یا VR) و افزوده (Augmented Reality یا AR) هر دو به تکنولوژی‌هایی اشاره دارند که برای ارائه تجربه‌های بصری و تعاملی به کاربران استفاده می‌شوند. با این حال، زمینه‌های کاربردی آن‌ها با هم تفاوت دارند.

واقعیت مجازی به کاربر امکان می‌دهد تا در یک محیط تقریباً تخیلی غوطه ور شود که به وسیله سیستم‌های واقعیت مجازی مانند کلاه واقعیت مجازی و دستگاه‌های کنترلی قابل دسترسی است. کاربران می‌توانند از طریق سیستم صوتی و تصویری زیبا و واقع‌گرایانه با محیط مجازی تعامل کنند و احساس کنند که در دنیای مجازی حضور دارند. در حوزه سلامت، VR می‌تواند درمانی موثر برای تسکین درد، روانشناسی، آموزش پزشکی و تمرینات فیزیکی باشد. برای مثال، VR می‌تواند درمانی مفید برای بیماران مبتلا به اضطراب، فوبیا، افسردگی و استرس پس از صدمات روحی یا جسمی باشد.

افزوده (AR) دسته‌ای از فناوری است که عناصر واقعیت مجازی را در محیط واقعی کاربر قرار می‌دهد. برخلاف VR که کاربر را به یک محیط مجازی منتقل می‌کند، AR عناصر واقعیت مجازی را در محیط واقعی نشان می‌دهد. برنامه‌ها و دستگاه‌های AR معمولاً از دوربین‌ها و صفحه نمایش‌های شفاف استفاده می‌کنند. در حوزه سلامت، AR می‌تواند در آموزش پزشکی، راهنمایی جراحی، شبیه‌سازی تجربیات بالینی و پشتیبانی از تصاویر پزشکی مفید باشد.

به طور خلاصه، VR و AR در حوزه سلامت می‌توانند در تسکین درد، درمان اضطراب و فوبیا، آموزش پزشکی و جراحی، شبیه‌سازی تجربیات بالینی، تمرینات فیزیکی و بهبود روانشناختی مورد استفاده قرار بگیرند.

شبیه‌سازهای پزشکی به دستگاه‌ها و نرم‌افزارهایی گفته می‌شود که برای شبیه‌سازی فرآیندها و سناریوهای پزشکی استفاده می‌شوند. این شبیه‌سازها با استفاده از الگوریتم‌ها و مدل‌های ریاضی تلاش می‌کنند تا تعامل بین بخش‌ها، دستگاه‌ها و شرایط مختلف را در محیطی مجازی بازتولید کنند.

شبیه‌سازهای پزشکی می‌توانند در موارد مختلفی مورد استفاده قرار بگیرند، از جمله:

1. آموزش و آموزش پزشکان: با استفاده از شبیه‌سازهای پزشکی، پزشکان و کادر درمانی می‌توانند مهارت‌های خود را تقویت و عملکرد خود را بهبود بخشند. این شبیه‌سازها می‌توانند فرآیندهای جراحی، تشخیص بیماری‌ها و روند درمان را شبیه‌سازی کنند.

2. تحقیقات و توسعه فناوری: با استفاده از شبیه‌سازهای پزشکی، می‌توان عوارض و عملکرد دستگاه‌های پزشکی جدید را مورد بررسی قرار داد و بهبود آنها را پیش بینی کرد. این شبیه‌سازها می‌توانند همچنین برای شبیه‌سازی و ارزیابی اثرات داروها و درمان‌های جدید نیز استفاده شوند.

3. طراحی و بهینه‌سازی سیستم‌های بهداشتی: با استفاده از شبیه‌سازی، می‌توان عملکرد سیستم‌های بهداشتی را بررسی کرده و بهبود آنها را انجام داد. به عنوان مثال، می‌توان شبیه‌سازی جریان خون در قلب را برای بهبود طراحی دستگاه‌های قلبی انجام داد.

در کل، شبیه‌سازهای پزشکی ابزارهای قدرتمندی هستند که برای بهبود ارتباط بین فرآیندها و افزایش عملکرد در حوزه پزشکی استفاده می‌شوند.